Graisgorzen zijn terug: voor het eerst in 40 jaar in de wijk Werra-Meißner!

Graisgorzen zijn terug: voor het eerst in 40 jaar in de wijk Werra-Meißner!

Een spannende ontdekking voor natuurliefhebbers en ornithologen in het district Werra-Meißner: voor het eerst in meer dan 40 jaar hebben kolkengorzen zich weer met succes voortgeplant. Deze opmerkelijke terugkeer van de vogels werd opgemerkt door vrijwillige vogelaars van de Hessian Society for Ornithology and Nature Conservation (HGON) in Archfeld. Maïsgorzen zijn karakteristieke vogels van een gezond en divers veldlandschap en hun terugkeer is een goed voorteken voor de plaatselijke fauna.

De Graasgors, met een grootte van 16 tot 19 cm, wordt gekenmerkt door zijn grijsbruine, donkergestreepte bovenzijde en zijn beige-witte, donker gestippelde onderzijde. Mannetjes zijn over het algemeen groter en zwaarder dan vrouwtjes. Hun verspreidingsgebied strekt zich uit van de Maghreb door heel Europa tot Centraal-Azië, hoewel ze niet voorkomen in Scandinavië en veel delen van Noord-Rusland. Terwijl de maïsgors aan het begin van de 20e eeuw wijdverbreid was in Hessen, is de populatie de afgelopen decennia dramatisch afgenomen. Volgens werra-rundschau.de daalde de bevolking met 80 procent tussen 1980 en 2016, vooral in West- en West-Duitsland, Zuid-Duitsland.

Oorzaken van de achteruitgang

De achteruitgang van maïsgorzen staat niet op zichzelf, maar houdt verband met bredere veranderingen in hun leefgebieden. De belangrijkste oorzaken zijn de intensieve landbouw en het terugdringen van soortenrijke weilanden. Deze trends leidden ertoe dat de laatste broedende maïsgors al in 1982 werd waargenomen in het district Werra-Meißner. Een ander probleem is het late broedseizoen van maïsgorzen, dat vaak in juni begint; Deze late broedperiode kan leiden tot legselverliezen door maaien.

Er zijn nu echter nieuwe uitdagingen voor de recente terugkeer van maïsgorzen in het gebied. Een gepland zonnepark dat mogelijk het broedgebied van maïsgorzen zou kunnen aantasten, roept nieuwe vragen op en baart zorgen onder natuurbeschermers en milieuactivisten. Volgens de brochure van het Federaal Agentschap voor Natuurbehoud zijn dergelijke projecten vaak controversieel omdat ze de leefgebieden van veel vogelsoorten in gevaar kunnen brengen.

Engagement voor natuurbehoud

De inzet van HGON en de vele vrijwillige vogelaars speelt een cruciale rol bij het monitoren van vogelpopulaties. Er zijn in Duitsland talloze vrijwilligers die ook verantwoordelijk zijn voor het verzamelen van gegevens voor het huidige vogelbeschermingsrapport. Deze monitoring helpt niet alleen de biodiversiteit te behouden, maar kan beleidsmakers ook waarschuwen voor urgente ecologische problemen.

Hoe de situatie voor de kolgors zich zal ontwikkelen en of er meer maatregelen zullen worden genomen om hun leefgebied te beschermen, blijft spannend. Het is duidelijk dat de natuur soms haar eigen gang gaat en dat de inzet van mensen cruciaal is voor het beschermen en bevorderen van soorten als de kolgors.