60 jaar na de Heinrichsvloed: Ruth herinnert zich de nacht van terreur
Ruth Dittrich herinnert zich de verwoestende Heinrichs-overstroming in Helmarshausen in 1965, die de levens van de lokale bewoners veranderde.

60 jaar na de Heinrichsvloed: Ruth herinnert zich de nacht van terreur
Op 17 juli 1965 werd de regio rond Bad Karlshafen getroffen door een van de ergste overstromingsrampen uit de geschiedenis. De Heinrichsvloed, veroorzaakt door stortregens, veranderde rivieren als de Diemel en de Twiste in razende stromen die in zeer korte tijd hele steden onder water zetten. Op die dramatische dag was Ruth Dittrich uit Helmarshausen nog maar 15 jaar oud en herinnert zich de noodlottige uren nog levendig.
Toen Ruth thuiskwam van haar trainingsbaan, begon het gezin zich zorgen te maken. Hoewel ze alleen aardappelen uit de kelder haalden, lieten ze waardevollere spullen achter, zoals de piano. Om 3 uur 's nachts klonken plotseling de sirenes en stroomde het water met indrukwekkende kracht de straten in. “Het was luid en bedreigend”, beschrijft de 75-jarige, “en je kon meubels en boomstammen voorbij zien drijven.” Het gezin zocht hun toevlucht boven terwijl hun vader de elektriciteit uitschakelde om te voorkomen dat er iets ergers zou gebeuren.
Herinneringen aan de overstroming
Na de overstroming kreeg de familie Dittrich een zware tegenslag te verwerken. “Onze keuken werd volledig vernield en de piano was onbruikbaar”, herinnert Ruth zich, met sterke emoties. De actieve steun van soldaten en buren van de Bundeswehr hielp het gezin bij de wederopbouw. Ondanks de tegenslag waren er ook kleine momenten van humor: Ruth kon glimlachen om haar besmeurde schoolrapport terwijl alles om haar heen in puin lag.
De overstroming was niet slechts een eenmalige gebeurtenis, maar had ook langetermijneffecten op de regio. Na de ramp zijn grote inspanningen geleverd om de risico's van toekomstige overstromingen te verminderen. Op de Diemel werden overstromingsdammen gebouwd en het rechttrekken van de rivier en de bouw van de Twiste Dam, die in 1981 werd ingehuldigd, zijn nu bedoeld om de plaatsen beter te beschermen. Zestien mensen kwamen die vreselijke nacht om het leven, terwijl velen, zoals Christa Almerding, per helikopter van het dak van hun huizen moesten worden gered. Velen, onder wie Christian Mahlmann en Fred Mantel, hebben de overstroming als kind meegemaakt en vertelden over hun dramatische ervaringen.
De erfenis van de Heinrichsvloed
Ruth Dittrich draagt de herinneringen aan de Heinrichsvloed diep in haar hart. “Elke keer dat de Diemel aanzwelt, voel ik een druk in mijn maag”, zegt ze, eraan toevoegend dat de herinneringen aan die noodlottige uren nooit helemaal zullen verdwijnen. Dergelijke overstromingen vormen een groot deel van de geschiedenis, maar ze leren ons ook rekening te houden met de natuur en haar onvoorspelbaarheid.
De Heinrichs-overstroming en de nasleep ervan vormen nog steeds een belangrijk onderdeel van het collectieve geheugen van de regio en dringen aan op voorzichtigheid, ook al zijn de rivieren sindsdien niet meer met zoveel kracht buiten hun oevers getreden. Zoals de berichtgeving van HNA laat zien dat veel indrukken en emoties levend blijven als het gaat om de herinneringen aan deze tijd. Die ook dagelijks nieuws doet verslag van de gebeurtenissen die tot ver buiten de regio hun sporen hebben nagelaten.