60 χρόνια μετά την πλημμύρα του Χάινριχ: Η Ρουθ θυμάται τη νύχτα του τρόμου

60 χρόνια μετά την πλημμύρα του Χάινριχ: Η Ρουθ θυμάται τη νύχτα του τρόμου

Στις 17 Ιουλίου 1965, η περιοχή γύρω από το Bad Karlshafen επλήγη από μια από τις χειρότερες καταστροφές από πλημμύρες στην ιστορία της. Η πλημμύρα του Heinrichs, που προκλήθηκε από καταρρακτώδη βροχή, μετέτρεψε ποτάμια όπως το Diemel και το Twiste σε ορμητικούς χείμαρρους που πλημμύρισαν ολόκληρες πόλεις μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Εκείνη τη δραματική μέρα, η Ruth Dittrich από το Helmarshausen ήταν μόλις 15 ετών και θυμάται ακόμα έντονα τις μοιραίες ώρες.

Όταν η Ρουθ επέστρεψε στο σπίτι από την προπονητική της θέση, η οικογένεια άρχισε να ανησυχεί. Ενώ έπαιρναν μόνο πατάτες από το κελάρι, άφησαν πίσω τους πιο πολύτιμα πράγματα, όπως το πιάνο. Στις 3 τα ξαφνικά ήχησαν οι σειρήνες και το νερό ξεχύθηκε στους δρόμους με εντυπωσιακή δύναμη. «Ήταν δυνατό και απειλητικό», περιγράφει ο 75χρονος, «και μπορούσες να δεις έπιπλα και κορμούς δέντρων να επιπλέουν». Η οικογένεια βρήκε καταφύγιο στον επάνω όροφο ενώ ο πατέρας τους έκλεισε το ηλεκτρικό ρεύμα για να μην συμβεί κάτι χειρότερο.

Αναμνήσεις από την πλημμύρα

Μετά την πλημμύρα, η οικογένεια Dittrich γνώρισε μια σοβαρή οπισθοδρόμηση. «Η κουζίνα μας καταστράφηκε ολοσχερώς και το πιάνο ήταν άχρηστο», θυμάται η Ρουθ, δείχνοντας έντονη συγκίνηση. Η ενεργή υποστήριξη των στρατιωτών και των γειτόνων της Μπούντεσβερ βοήθησε την οικογένεια να ανοικοδομηθεί. Παρά τις αντιξοότητες, υπήρξαν και μικρές στιγμές χιούμορ - η Ρουθ μπορούσε να χαμογελάσει στη μουντωμένη σχολική της έκθεση ενώ τα πάντα γύρω της ήταν ερειπωμένα.

Η πλημμύρα δεν ήταν απλώς ένα γεγονός, είχε και μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στην περιοχή. Μετά την καταστροφή, έγιναν σημαντικές προσπάθειες για τη μείωση των κινδύνων μελλοντικών πλημμυρών. Στο Diemel κατασκευάστηκαν φράγματα πλημμυρών και η ευθυγράμμιση του ποταμού και η κατασκευή του φράγματος Twiste, που εγκαινιάστηκε το 1981, αποσκοπούν τώρα στην καλύτερη προστασία των τόπων. 16 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους εκείνη την τρομερή νύχτα, ενώ πολλοί, όπως η Christa Almerding, χρειάστηκε να διασωθούν από την ταράτσα των σπιτιών τους με ελικόπτερο. Πολλοί, συμπεριλαμβανομένων των Christian Mahlmann και Fred Mantel, βίωσαν την πλημμύρα ως παιδιά και ανέφεραν τις δραματικές τους εμπειρίες.

Η κληρονομιά της πλημμύρας του Χάινριχ

Η Ruth Dittrich κουβαλά τις αναμνήσεις της πλημμύρας του Heinrich βαθιά στην καρδιά της. «Όποτε το Diemel φουσκώνει, νιώθω αυτή την πίεση στο στομάχι μου», λέει, προσθέτοντας ότι οι αναμνήσεις εκείνων των μοιραίων ωρών δεν θα εξαφανιστούν ποτέ εντελώς. Τέτοιες πλημμύρες αποτελούν ένα καλό μέρος της ιστορίας, αλλά μας διδάσκουν επίσης να προσέχουμε τη φύση και την απρόβλεπτη φύση της.

Η πλημμύρα του Χάινριχ και τα επακόλουθά της εξακολουθούν να αποτελούν σημαντικό μέρος της συλλογικής μνήμης της περιοχής σήμερα και προτρέπουν την προσοχή, ακόμα κι αν οι ποταμοί δεν έχουν ξεχειλίσει από τις όχθες τους με τέτοια δύναμη από τότε. Όπως το ρεπορτάζ από HNA δείχνει, πολλές εντυπώσεις και συναισθήματα παραμένουν ζωντανά όταν πρόκειται για τις αναμνήσεις αυτής της εποχής. Αυτά επίσης καθημερινά νέα αναφορές για τα γεγονότα που άφησαν το στίγμα τους πολύ πέρα ​​από την περιοχή.