Ξεχασμένα γράμματα: Ο στρατιώτης του Bad Homburg αναζητά ειρήνη με την Aïssey

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am

Ένα γράμμα από έναν στρατιώτη της Βέρμαχτ από το Μπαντ Χόμπουργκ αποκαλύπτει μνήμες από την καταστροφή της Αϊσέ το 1940. Ιστορικοί και τοπικοί εκπρόσωποι αναζητούν τον αποστολέα.

Ein Brief eines Wehrmachtssoldaten aus Bad Homburg enthüllt Erinnerungen an die Zerstörung von Aïssey im Jahr 1940. Historiker und lokale Vertreter suchen nach dem Absender.
Ένα γράμμα από έναν στρατιώτη της Βέρμαχτ από το Μπαντ Χόμπουργκ αποκαλύπτει μνήμες από την καταστροφή της Αϊσέ το 1940. Ιστορικοί και τοπικοί εκπρόσωποι αναζητούν τον αποστολέα.

Ξεχασμένα γράμματα: Ο στρατιώτης του Bad Homburg αναζητά ειρήνη με την Aïssey

Μια αξιοσημείωτη επιστολή από το Bad Homburg προκαλεί σάλο: γραμμένο από έναν πρώην στρατιώτη της Wehrmacht, εκφράζει τη λύπη του για την καταστροφή του γαλλικού χωριού Aïssey στις 18 Ιουνίου 1940. Σε ένα ιστορικό πλαίσιο όπου ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη, αυτή η επιστολή θυμίζει τις σκληρές μάχες που έλαβαν χώρα η γερμανική προέλαση σε αυτό το χωριό Wehrmach. Σύμφωνα με τον FNP, ο αντιπρόσωπος του Bad Homburg, ο ιστορικός από το Γάλλο, μαζί με το χωριό, βρήκε τον ιστορικό ένα ορισμένο «S. Reinherz».

Η νυχτερινή άφιξη των γερμανικών στρατευμάτων στην Aïssey, η οποία έλαβε χώρα τη νύχτα της 17ης προς 18η Ιουνίου 1940, οδήγησε σε μια μαζική παρέλαση μεταξύ των στρατιωτών του 220ου Συντάγματος και των Γάλλων υπερασπιστών. Χρειάστηκε άοκνη προσπάθεια για να πάει το χωριό σπίτι-σπίτι. Τα γαλλικά στρατεύματα παραδόθηκαν στις 10:30 το πρωί της επόμενης ημέρας, ενώ η μάχη είχε ήδη προκαλέσει πολλές απώλειες. Συνολικά σκοτώθηκαν 30 Γάλλοι και 180 Γερμανοί στρατιώτες. Παρά την καταστροφή, οι περισσότεροι κάτοικοι του χωριού μπόρεσαν να ξεφύγουν εγκαίρως. Η μνημειακή πέτρα στην Aïssey, η οποία εγκαινιάστηκε το 1942, τιμά τη μνήμη των πεσόντων Γάλλων στρατιωτών, των οποίων οι σοροί θάφτηκαν αρχικά σε έναν ομαδικό τάφο πριν 29 από αυτούς να ταφούν αργότερα στο στρατιωτικό νεκροταφείο στο Rougemont.

Αναμνήσεις από τον πόλεμο

Στην επιστολή του, ο συντάκτης της επιστολής περιγράφει τα γεγονότα και τις προσωπικές του εμπειρίες κατά τη διάρκεια των μαχών, συμπεριλαμβανομένης της παράδοσης και της διάσωσης αμάχων. Η παλιά εκκλησία στο Aïssey πυρπολήθηκε κατά τη διάρκεια της επίθεσης και αργότερα ανατινάχτηκε από τους Γερμανούς στρατιώτες, προάγοντας την καταστροφή του χωριού. Αυτές οι σκοτεινές αναμνήσεις διατηρούνται ακόμη στους τοίχους των υπόλοιπων κτιρίων, συμπεριλαμβανομένων των οπών από σφαίρες και των παλαιών πηγαδιών.

Ο Julien Bourriot, αντιδήμαρχος του Adam-lès-Passavent, είναι ένα βασικό πρόσωπο στο μνημείο γύρω από το Aïssey. Κάθε χρόνο διοργανώνει μια εκδήλωση μνήμης για να υπενθυμίσει στους ανθρώπους τα σκληρά γεγονότα. Είναι ενδιαφέρον ότι η μητέρα του Bourriot γεννήθηκε το 1948 σε μια καλύβα που χτίστηκε ως καταφύγιο έκτακτης ανάγκης μετά την καταστροφή του χωριού. Στην πραγματικότητα, η ανοικοδόμηση του χωριού έγινε μια μακρά υπόθεση που κράτησε σχεδόν 15 χρόνια. Το τελευταίο σχολείο ολοκληρώθηκε μόλις το 1954 και η εκκλησία ακολούθησε το 1957.

Αναζήτηση για S. Reinherz

Ο Bourriot έχει φιλόδοξους στόχους καθώς αναζητά τον επιστολογράφο «S. Reinherz», ο οποίος θα μπορούσε να του δώσει πολύτιμες πληροφορίες για τα γεγονότα της εποχής. Δυστυχώς, η έρευνα είναι δύσκολη και πληροφορίες για το «S. Reinherz» μπορούν να σταλούν στην Taunus Zeitung ή στην Ιστορική Εταιρεία του Bad Homburg.

Εν μέσω της καταστροφής του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, η μεταπολεμική περίοδος της Γερμανίας χαρακτηρίστηκε επίσης από μεγάλες προκλήσεις. Πάνω από το ήμισυ του ζωτικού χώρου στις γερμανικές πόλεις καταστράφηκε από τους βομβαρδισμούς και οι συνθήκες διαβίωσης ήταν καταστροφικές. Εκατομμύρια άνθρωποι εξαρτώνονταν από την τροφή, ενώ η αυτάρκεια μειώθηκε ραγδαία. Η ίδια η ανοικοδόμηση κράτησε πολλά χρόνια, γεγονός που δείχνει πόσο βαθιά ήταν τα σημάδια του πολέμου στις χώρες της παλιάς Ευρώπης, μέρος της οποίας ήταν και η Aïssey. Η σκοτεινή ιστορία αυτής της περιοχής παραμένει μια υπενθύμιση του πόνου και της καταστροφής που επέφερε ο πόλεμος στους ανθρώπους.