Limburgse duiven gered van de dood: toestemming geweigerd!

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am

Limburg kreeg geen toestemming om 200 duiven te doden. Dierenrechtenactivisten en natuurbeschermingsautoriteiten spreken de plannen tegen.

Limburg erhielt keine Genehmigung für die Tötung von 200 Tauben. Tierschützer und Naturschutzbehörden widersprechen den Plänen.
Limburg kreeg geen toestemming om 200 duiven te doden. Dierenrechtenactivisten en natuurbeschermingsautoriteiten spreken de plannen tegen.

Limburgse duiven gered van de dood: toestemming geweigerd!

In Limburg zorgde een project dat in november 2023 door de gemeenteraad werd goedgekeurd voor verhitte discussies: het doden van 200 stadsduiven was bedoeld om de populatie van de vogels, die vaak “ratten van de lucht” worden genoemd, terug te dringen. Maar de lagere natuurbeschermingsautoriteit van het district Limburg-Weilburg heeft nu definitief goedkeuring voor deze maatregel geweigerd. Hoe hessenschau.de Naar verluidt voldeed de stad niet aan de noodzakelijke vereisten voor een vrijstelling op grond van de Federal Species Protection Ordinance.

Een referendum in juni 2024 was vóór de dodingsmaatregel, maar de stad Limburg is nu genoodzaakt de duiven te laten leven. Het arrondissement bepaalde dat de duiven onder de bescherming van de Federale Soortenbeschermingsverordening vallen en dat er alleen maatregelen genomen mogen worden bij “aanzienlijke schade aan de publieke sector”. De stad heeft een dergelijk risico onvoldoende bewezen.

Onduidelijke juridische situatie

Het oorspronkelijke plan was om op 22 april 2025 te beginnen met het vangen en doden van de duiven. Voor de uitvoering was al een dienstverlener geselecteerd. Maar het besluit van de autoriteit om de duiven opnieuw als wilde dieren te classificeren, had tot gevolg dat het contract werd opgezegd. Het Hessische ministerie van Milieu en Landbouw had ook een decreet uit 2022 ingetrokken dat stadsduiven in bevolkte gebieden niet onder de bescherming van wilde dieren plaatste. De stad bekritiseerde dit besluit als verrassend en ongegrond, maar bleef bij haar plan en vroeg bij de verantwoordelijke autoriteit een vergunning aan om de duiven te vangen en te doden - zonder succes.

De discussie over stadsduiven is niet nieuw. Veel dierenrechtenactivisten hadden zich heftig uitgesproken tegen de geplande moordmethode, die erop gericht was de nek te breken. Critici stellen dat de situatie van de duiven niet hetzelfde is als die van ongedierte. Ook de juridische status van stadsduiven is complex: Volgens een verklaring van het Federaal Instituut voor Consumentengezondheidsbescherming en Diergeneeskunde geldt de classificatie van stadsduiven als gezondheidsplaag alleen als er sprake is van een specifiek risico, wat in Limburg blijkbaar niet het geval is.

Publieke steun en weerstand

Hoewel een meerderheid in het referendum de dodingsmaatregel steunde, blijft de publieke discussie over de aanpak van stadsduiven gespannen. Herhaaldelijk wordt de vraag gesteld hoe er moet worden omgegaan met de duivenpopulatie en mogelijke gezondheidsrisico’s. Er zijn strenge regels nodig, vooral in gebieden waar de vogels het voedsel kunnen aantasten of op hygiënisch gevoelige plaatsen.

Het Limburgse besluit benadrukt de uitdagingen waarmee steden worden geconfronteerd bij het beheer van de populaties wilde dieren. Het probleem wordt ook besproken in andere deelstaten, waar wilde huisduiven soms als gezondheidsplaag worden geclassificeerd. In Limburg blijft het lot van de stadsduiven voorlopig open: ze mogen blijven leven terwijl de stad op zoek moet naar alternatieven.

De vragen over een dierwelzijnsvriendelijke behandeling en alternatieve maatregelen om de duivenpopulatie terug te dringen zullen de discussies zeker blijven bepalen. Er is een duurzame oplossingsaanpak nodig die zowel rekening houdt met dierenwelzijn als met de volksgezondheid en veiligheid.